dag 14 San Gerardo

Dag 14: vrijdag 30 maart

San Gerardo

Vandaag hoeven we nergens heen, dus kunnen we uitslapen maar daar komt natuurlijk niets van want we willen toch het een en ander zien.

Onderweg naar het restaurant zien we al 2 Quetzals, maar ze zijn te snel om te fotograferen.

Ook zijn er bij het restaurant al erg veel kolibries te zien, prachtige vogeltjes zijn het.

Het is hier een paradijs voor natuurliefhebbers, wandelaars en vissers, San Gerardo de Dota is een kleine gemeenschap in een dal op 2200 meter hoogte.

Na het ontbijt zijn we van plan om een wandeling naar een waterval te maken, we gaan met een paar man op pad.

Maar voor we hieraan beginnen kijken we eerst nog even naar een Quetzalnest om te kijken of de vogel op zijn nest zit, en jawel het mannetje heeft zijn staart buiten het nest, dus we zien hem wel, maar niet echt mooi.

Rond half 9 beginnen we dan aan de wandeling, het is echt de moeite waard om hier te lopen, al is het op sommige wel erg zwaar, dit komt door de hoogte waar we op zitten.

Na 1,1/2 uur komen we aan bij de waterval, als we na een poosje weer terug gaan komen we de rest van de groep tegen ze gaan ook de zelfde wandeling maken, we vragen ons af of Wil het wel zal halen i.v.m. de zwaarte.

Na de wandeling nog even bij het nest gekeken en het Quetzal vrouwtje gezien.

S, middags nog op het terras gezeten waar in de loop van de middag de andere mensen terug kwamen, ook wil had het gehaald, erg knap Wil.

Later op de dag nog een wandeling gemaakt naar grotere hoogte maar dit was zo zwaar dat we maar terug gegaan zijn waar de kolibries gevoerd worden.

S, avonds met de hele groep het diner gebruikt en nog wat na geborreld.