dag 13 van Tortuguero naar San Gerardo

Dag 13: donderdag 29 maart

Van Tortuguero naar San Gerardo

Vandaag worden we gewekt door de brulapen,als we buiten gaan kijken(om 5.00 uur) zien we dat de apen vlak voor de deur in een boom zitten.

Als we eenmaal afgerekend hebben bij de receptie van ons complex, kunnen we met 2 bootjes richting Cano Blanco.

Als we hier na 1.1/2 uur aankomen is Marlon nog niet aanwezig met zijn bus, maar na 20 minuten komt hij aan en gaat gelijk de bagage op de bus laden(het is inmiddels 35 graden en dat om 8 uur.

Als alles ingepakt is gaan we op weg naar San Gerardo, onderweg doen we uiteraard nog wat tussenstopjes voor de koffie lunch en boodschapjes.

We zijn vandaag vanaf zeeniveau gekomen en gaan naar een hoogte van 3200meter.

Als we vlak bij ons nieuwe hotel zijn gaan we voordat we het dal inrijden nog even naar een koffietentje voor een kop koffie, de temperatuur is hier 12 graden(wat een verschil met vanochtend).

Half in de middag komen we aan bij ons hotel, het is een complex midden in de natuur.

Dit gebied is in 1954 ontdekt door 2 broers die hier te voet heen zijn gegaan, er was hier helemaal niets.

Zij zijn begonnen met het bouwen van 2 cabines waar ze eerst zelf in hebben gebivakkeerd.

Als je dan ziet wat er nu staat is het onvoorstelbaar.

Het is een gebied dat erg in trek is bij de zogenaamde vogelaars (deze mensen lijken zelfs op vogeltjes maar dan wel met grote kijkers en camera, s om hun nek)

We betrekken onze kamer (we hebben een huisje met 3 kamers samen met Gerard en Ineke en Marjo Siefkens) en een huiskamer met openhaard.

Op het terras worden de kolibries gevoerd met suikerwater een erg leuk zicht is dat, al die vogeltjes(en de vogelaars die staan echt op een afstand van 2 meter met een knoert van een kijker en een notitieboekje naar de beestjes te kijken en te noteren).

Als we op ons terras bij ons huisje zitten zien we regelmatig de meest bedreigde vogel voorbij komen, dus dat wordt morgen Quetzal spotten denken we.

S, avond diner in het restaurant en daarna borrelen bij onze eigen openhaard.

Als de haard nog volop brand gaan we naar ons bedje onder enkele warme dekens. Het is hier echt stil zo ver van de bewoonde wereld.

klik hier voor de foto,s