zondag 22 juni 2008

klik hier voor meer reisverhalen

zaterdag 29 december 2007

23 daagse rondreis Costa Rica


Costa Rica èl Dorado voor natuurliefhebbers

Costa Rica(met als hoofdstad San José) is een klein land wat voor het grootste deel bedekt is door regen en Nevelwoud.

Aan de noordkant grenst het aan Nicaragua, aan de zuidkant aan Panama, aan de oostkant aan de Caribische zee en aan de west kant aan de Stille oceaan.

Het land is 1,3 maal zo groot als Nederland, en is daarom in 3 weken heel goed te bereizen.

De reisdagen zijn ondanks de slechte wegen niet erg lang.

Opvallend is dat er in dit land zo veel verschillende ecosystemen zijn, het ene moment zit je in de hitte en droogte en als je dan 30 minuten later in een nevelwoud aankomt, is het verbazend koel en vochtig het hier is.

Verder heeft Costa Rica een ongeëvenaard aantal soorten vogels, reptielen en zoogdieren.

De nationale parken zijn geweldig om in rond te dolen, en alles is hier goed verzorgd.

Enkele hoogtepunten (die je echt moet bezoeken)in Costa Rica zijn .

Het Vulkaan park bij : Ricon de La Vieja met z, n vulkanische landschap

Monteverde met z, n nevelwoud

La Fortuna de san Carlos met het vulkaanpark van Arenal en

En Cano Negro aan de grens bij

Nicaragua

Sarapiqui met z, n verblijf in het mooie Salvaverde

Tortuguero aan de Caribische kust

Savegre lodge een prachtig wandel en vogelaars gebied

Corcovado NP aan de stille oceaan waar de rood blauwe

Ara’s echt af en aan vliegen en waar je in de onaangetaste wildernis kunt rond

Lopen.

En het natuurpark bij drake Bay

Wij hebben Costa Rica ervaren als een prettig land, waar je goed vakantie kan houden.

De bevolking is er vriendelijk.

De infrastructuur is er slecht maar te doen.

Het eten is er goed maar niet hoogstaand.

De onderkomens tijdens deze reis waren redelijk tot zeer goed.

Het klimaat is natuurlijk afhankelijk van de tijd waarin je het land bezoekt wij zaten net in het laatste stuk van het droge seizoen, weinig regen en hoge temperaturen,

In het regenseizoen kan het echter heel lang, hard en veel regenen.

Kortom Costa Rica is een aanrader:











Mede reizigers:

Marjan- en -Ben -Plevier- Heerhugowaard

Marjo -Siefkes - Schiedam

Marjo-en -Goort-Stofmeel ---Middelburg

Ria- en -Frank-Brouwer- pijnacker

Jan-de -Vor- -- Nieuwegein

Ineke-en -Gerard-Quaak- Almere

Alie-en- Nico- Verhoef - Amerongen

Annelies -en-Peter -van -Baarsen: Zuidoost beemster

Wil- Bressers- Heerlen

Andrew-Grimshaw - Wondelgem

De Reisbegeleider - Jasper -Jacobs- Amsterdam

De Chauffeur- Marlon -San José


dag 1 op weg naar San José

Dag 1 : Zaterdag 17 maart

Onze reis begint vandaag om 9.00 uur, Peter de Graaff is zo vriendelijk om ons naar schiphol te brengen.

We komen aan om 10,45 uur bij de balie van Martinair staat al iemand van de reisorganisatie waar we de tickets van krijgen.

Het inchecken gaat erg vlug, en we zijn dan ook zo voorbij de paspoortcontrole.

Achter ons komt de eerste medereizigster al (Marjo Siefkens) we gaan eerst maar even met elkaar koffie drinken, we vertrekken toc

h pas om 14.00 uur dus hebben tijd genoeg.

Als we om 13.00 uur in de rij bij de gate staan zie ik op het bord verschijnen dat de vlucht vertraagd is (komt nog al vaak voor bij Martinair).

Het vliegtuig blijkt een kapotte brandstofleiding te hebben die vervangen moet worden.

Als blijkt dat dit allemaal nogal veel werk is moeten we wachten tot er een vliegtuig van de maatschappij vanaf de Malediven is gearriv

eerd waarmee wij dan richting Miami gaan.

We gaan dus maar uit de rij en gaan wat o

ver schiphol lopen. (Jan de Vor heeft zich ondertussen ook bij ons aangesloten).

Om 18.15 uur is het dan eindelijk zo ver en gaan we aan de eerste 7450 kilometer van onze reis beginnen.

De vlucht in de Boeing 767 verloopt goed, maar de catering is dus ronduit slecht (de dames hadden er blijkbaar geen zin in.

Om 21.15 uur (Lokale tijd)kwamen we aan in Miami alwaar we over moesten stappen op een ander vliegtuig naar San Jose.

Voor we de overstap konden maken moesten we eerst langs de Amerikaanse douane waar foto, s gemaakt werden en er vingerafdrukken werden genomen(wat een gedoe daar).

Na de vlucht vanaf Miami naar San Jose kwamen

we om 2 uur in de nacht aan op de luchthaven.

Hier stond onze reisbegeleider ons op te wachten samen met de Chauffeur.

We waren rond 02.30 uur in het hotel en zijn dus maar gelijk naar bed gegaan.


dag 2 San José

Dag 2: zondag 18 maart

San José

De dag begint vandaag vroeg, we zijn om 6 uur al wakker .

Hierdoor lopen we om 7 uur al in de stad op zoek naar een gelegenheid om te ontbijten.

Hier in Costa Rica is een keten van Mus Mannie waar je alles voor een goed ontbijt kan kopen.

Na het ontbijt lopen we wat door de straten van San Jose,het valt ons op dat er op iedere hoek van de straat wel wat te eten te koop is ,van fruit tot piza,s broodjes en al dat soort zaken.

We worden onderweg door een jonge aangesproken die ons verteld dat we nu in een buurt lopen waar het niet pluis is (pas op voor slechte mensen zegt hij)

We besluiten dan ook maar om hier weg te gaan en een iets drukkere plaats op te zoeken.

Als we om 10 uur met de groep bij elkaar komen, om kennis te met elkaar te maken blijkt dat Marjo Siefkens bijna het slachtoffer is geworden van de slechte mensen.

Haar rugzak was namelijk al opengemaakt door een van de zakkenrollers, met de bedoeling om er het een en ander uit te halen.

Omdat we nog wat dingetjes uit de stad nodig hebben gaan we met 3 man nog wat inkopen doen in de stad, alles is gewoon open op zondag.

Rond 12 uur gaan we wat eten in een kiprestaurant waar de Tico, s (mensen uit Costa Rica worden zo genoemd) zelf ook naar binnen gaan.

De kip wordt in een griloven gegrild die gestookt wordt op hout ,erg lekker.

Na het eten zijn we onder leiding van onze reisbegeleider (Jasper) een wandeling in de stad gaan maken.

Later zijn we weer op eigen gelegenheid naar het nationale museum gegaan en hebben hierna nog wat gedronken op een terras in de stad .

S,avonds met de groep naar een typisch Costaricaans restaurant gegaan om het diner te gebruiken, hierna terug naar het hotel en op tijd naar bed(morgen is het weer vroeg dag).

Klik hier voor de foto,s van San José

dag 3 van San José naar Ricon de la Viega

Dag 3: maandag 19 maart

Van San José naar Ricon de la Viega

We zij n vandaag al weer vroeg wakker, dit omdat we voor de spits de stad uit willen zijn.
We gebruiken vandaag het ontbijt op het terras van het hotel(het is al aardig warm).

Als we om 8 uur klaar zijn met de koffers op het dak leggen wil Andrew (rare Belg) nog even koffie drinken, maar de rest van de groep wil gaan rijden.

Onderweg brengen we nog even een bezoek aan dieren opvangcentrum Centro de las Pumas.
Hier worden onder anderen Poema, s ocelotten Jaguars en Ara, s opgevangen.

Mooie dieren alleen jammer dat ze in hokken zitten.
Na het bezoekje gaan we weer op pad en maken nog een koffiestop bij een leuk restaurant met een groot terras met uitzicht op het land en in de verte de grote oceaan.

Na de koffiestop gaan we Richting Liberia, een van de weinige grote steden in dit land.

Hier hebben de mensen die geld willen wisselen de kans om bij een bank langs te gaan.

Ook kunnen er nog wat inkopen gedaan worden ,zoals een flesje wijn of zo voor bij de lodge waar we heen gaan.

We hebben in deze stad ook een leuk restaurant gevonden(Jasper kent ze natuurlijk al) waar we lekker gegeten hebben.

Na de lunch gaan we weer verder richting het nationale park, voor we bij het park zijn stoppen we nog even bij een kloof waar in de rotsen afbeeldingen en tekens uitgehakt zijn.

Dit is mogelijk gedaan door de oorspronkelijke bewoners(indianen) van dit gebied.

Het laatste stukje wat we afleggen gaat over een onverharde weg naar ons onderkomen.

In de loop van de middag komen we aan in Ricon de La Viega waar we een mooie cabine hebben met lekkere grote bedden, een mooi balkon met uitzicht op de mooie tuin .

Het is alleen een beetje jammer dat er zoveel wind staat.

S, avonds met de groep in het restaurant van het complex het buffet gebruikt en alvast een lunchpakket besteld voor morgen middag.

klik hier voor de foto,s van Ricon de la Viega

dag 4 Ricon de la Viega

Dag 4: dinsdag 20 maart

Ricon de La Viega.

Het wordt saai maar ook vandaag zijn we weer heel vroeg wakker,we hebben om 7 uur het ontbijt besteld.

Na het ontbijt brengt de chauffeur (Marlon) de groep naar het begin van het park waar we een wandeling maken in het nationale park,het is een gebied dat bekent is om zijn vulkanische karakter

We zien dan ook heel wat borrelende blubberputten.

Bij de putten staat een waarschuwing dat men niet achter de omheining mag komen in verband met mogelijk gevaar van wegzakkende bodem.

Eerder dit jaar is er iemand omgekomen die in de blubber van 95 graden Celsius is gezakt.

Ook zijn er heel wat warm waterbronnen te zien in dit gebied.

Ook maken we voor het eerst kennis met neusbeertjes die hier leven.

Na deze mooie wandeling gaan we terug naar het begin van het park waar we wat eten uit ons meegebrachte lunchpakket .

Omdat het zo hard waait mogen we niet de vulkaan op die we graag beklommen hadden.

Enkele mensen besluiten om terug te gaan naar de lodge,s.

Wij gaan met Jan,Marjo,Annelies,Peter,Ben en Marjan nog een wandeling maken naar de verborgen waterval.

Het is een wandeling van 1.1/2 uur enkele reis,het is een prachtig gebied waar we doorheen lopen het gaat door bossen en over vlaktes ook moet er regelmatig geklauterd en geklommen worden over paden en over rotsen.

Als we aankomen op de plaats van de verborgen waterval blijkt hij al ontdekt te zijn door heel veel schoolkinderen.

Het is een herrie van jewelste .

Na 15 minuten gaan de kinderen terug naar de lodges ,en kunnen wij nog even genieten van de rust in dit gebied.

Op de terugweg naar het begin van het park worden we begeleid door een groep gieren is dit misschien geen goed teken.

Ook zien we voor het eerst kapucijneraapjes in een boom ze aan het spelen en eten aan het verzamelen.

Later op de avond weer met de groep gegeten in het restaurant van het complex

Het was een mooie vermoeiende dag dus is iedereen maar weer op tijd naar bed gegaan.

Klik hier voor de foto,s

dag 5 van Ricon de la Viega naar Monteverde

Dag 5: woensdag 21 maart

Van Ricon de La Viega naar Monteverde

Vandaag om 7 uur gaat de Bagage op het dak van de bus we gaan eerst op pad .

Rond 8 uur is het tijd om te ontbijten bij Mush Mannie.

Na het ontbijt gaan we weer op pad,onderweg zien we nog een luiaard in de boom hangen.

Verder maken we nog een koffiestop onderweg,hier zien we rode Ara’s in een boom zitten.

Tijdens de koffiestop zien we dat Marlon onder de bus kruipt,er is iets mis met de dynamo.


na de stop gaan we weer op pad naar Monteverde (dit is een gebied van de Quakers).

Deze mensen trokken hier naar toe om zich te onttrekken aan de dienstplicht tijdens de 2e wereldoorlog

Om dit gebied te bereiken moeten we over een weg die bewust onverhard is gebleven,dit om te voorkomen dat er te veel mensen naar het gebied komen.
Na 2 uur hobbelen over deze onverharde weg komen we in Santa Elena,hier gaan we lunchen en wat boodschapjes doen.

Als we gegeten hebben gaan we met een paar man naar de kikkertuin van Monteverde, sommige mensen gaan gelijk naar het onderkomen (los Pino,s) erg leuke huisjes waar we met 6 mensen in Bivakkeren.

Later zijn we met Taxi,s naar het nevelwoud gegaan om tegen de avond onder begeleiding van een lokale gids een avondwandeling te maken in het nevelwoud van Monteverde.

Deze wandeling viel erg tegen omdat er niets te zien viel, wel hebben we gelachen om de gids.

Bij het verlaten van het nevelwoud hebben we nog wel een luiaard in de boom zien hangen.

Ook was Marlon er weer met zijn bus,hij had de dynamo vervangen en kon ons dus weer ophalen.

Na de wandeling zijn we met de hele groep naar een Italiaans restaurant gegaan waar we heerlijk gegeten hebben.

dag 6 Monteverde

Dag6: donderdag 22 maart

Monteverde

Vandaag gaan we naar het nevelwoud om een wandeling te maken in dit unieke gebied.

Voor dat we hier heen gaan bezoeken we naar restaurant Las Palmeras waar we een heerlijk ontbijt gebruiken.

Na het ontbijt dus op weg naar Selvatura(een Natuurpark). Dit park heeft meer verschillende bomen dan dat er in heel Europa aanwezig zijn.

De wandelpaden in dit park zijn erg goed en mooi aangelegd.

Ook zijn er in dit park enkele boomtop bruggen waarop je dus boven op de kruinen van de bomen kan kijken.

Het weer is prachtig de zon schijnt mooi tussen de bomen door waardoor je mooie plaatjes kan schieten .

Soms komt er op onverklaarbare wijze een stoot nevel door de bossen heen,dit verklaart de mooie begroeiing op en in de bomen.

Op een bepaald moment komen we een groep tegen die erg opgewonden doet,ze hebben waarschijnlijk een Spidermonkey gezien en rennen als gekken rond.

Als ze eenmaal weg zijn komt de aap onze kant op,dus rustig blijven is de beste optie blijkt wel.

Na de wandeling gaan we ergens koffie drinken aan het begin van het park,als we de koffie hebben vraagt Marjo Siefkens hoe een Quetzal(zéér zeldzame vogel) klinkt,ik zeg (voor de lol)dat het waarschijnlijk het geluid is dat we nu horen,en jawel hoor daar zit er een .

Ook gaan we nog even naar de kolibrievoederplaats.

Waar het een komen en gaan is van deze mooie kleine vogeltjes.

Na de lunch in het zelfde restaurantje van vanochtend gaan we naar een ander gedeelte van Monteverde op een wandeling te maken op de boomtopbruggen.

Heel indrukwekkend en erg mooi aangelegd en onderhouden.

Ook zijn er mensen uit onze groep die een Canopy tour maken (aan een kabel tussen de bomen door zoeven.

De rest heeft de vlindertuin bezocht.

S,avonds nog een bezoek gebracht aan de kikkertuin waar je de kikkers in hun nachtleven ziet.

S,avonds gezamenlijk gegeten in the treehouse,een Mexicaans restaurant.

Het was een mooie, lange,leuke, vermoeiende dag.

klik hier voor de foto,s van Monteverde

dag 7 van Monteverde naar La Fortuna de san Carlos

Dag 7: vrijdag 23 maart

Van Monteverde naar La Fortuna de San Carlos

Vandaag is een lange reisdag, dus jawel weer vroeg op, om 7 uur gaat de bagage weer op het dak (Marlon is hier erg handig in)

Om 7,15 uur gaan we eerst naar Santa Elena waar we eerst gaan ontbijten en nog wat boodschapjes doen.

We rijden deze ochtend door een prachtig landschap en stoppen dan ook regelmatig om wat foto, s te maken, en uiteraard maken we ook een koffiestop die we combineren met een bezoekje aan een melkvee houder (frank mist de beestjes).

Later gebruiken we de lunch bij een restaurantje waar ook een kunstgalerie is het eten en de drankjes zijn al een kunststukje op zich .

Na de lunch gaan we weer op pad en zien na een tijdje voor het eerst de vulkaan Arenal, we hebben erg goed zicht op deze vulkaan het is open zonnig weer en er zijn praktisch geen wolken om de vulkaan.

Tijdens deze stop krijgen we bezoek van een groep neusbeertjes
Deze beestjes zijn erg mak en komen gewoon om eten bedelen, ( we hebben natuurlijk niets gegeven).

Als we na weer op pad gaan blijkt dat we een lekke band hebben, dus dat is even stoppen en een wiel verwisselen.

Marlon is duidelijk niet blij omdat hij vindt dat we vandaag te lang onderweg zijn, wij zelf hebben er minder moeite mee.

Rond half 5 komen we aan bij ons hotel, en worden de sleutels uitgedeeld van de kamers.

We gaan eerst wat drinken op het terras bij het zwembad, hier verteld Jasper dat de kamers schoon zijn maar niet erg veel voorstellen.

Als we naar achter lopen waar de kamers zijn zien we dat er een enorme Jacuzzi is waar al wat mensen van de groep in zijn.

Als we de bagage in de kamers zetten zien we dat het een geweldige kamer is met zelfs een bubbelbad.

We gaan nadat de spullen uitgepakt zijn ook nog naar de tuin en nemen plaats aan de bar IN de Jacuzzi.

Het is hier werkelijk schitterend met uitzicht op de vulkaan en in een bad van een graad of 35.

S, avonds eten we vis in het restaurant van het hotel (viel wat tegen) .

Na het eten nog wat geborreld en voetbal gekeken, daarna naar bed want morgen gaan we naar de Cano Negro (zwarte rivier)

klik hier voor de foto,s van de reisdag naar la Fortuna de san Carlos.

dag 8 La Fortuna de san Carlos en Cano Negro

Dag 8: Zaterdag 24 maart

La Fortuna de San Carlos en Cano Negro

Vandaag is een vrije dag, de hele groep heeft er voor gekozen om een optionele excursie te maken naar Los Chiles, hier gaan we een boottocht maken over de Cano Negro.

Marlon brengt ons na het ontbijt (bij Mush Mannie) naar het plaatsje vlak bij de grens van Nicaragua.

De weg er naar toe gaat door een mooi gebied over een goede weg, dus deze keer geen gehobbeld.

Rond 10 uur komen we aan in het stadje en gaan we eerst koffie drinken in het restaurant waar we bij terugkeer ook de lunch gaan gebruiken..

Na de koffie gaan we met de boot de rivier op en zien hier veel mooie vogels, kaaimannen, Apen en allerlei andere beestjes.

Gelukkig zit er een dak op de boot want het gaat soms heel erg hard regenen, jammer voor de Tico, s die in hun kleine open bootjes zitten te vissen.

Na de tocht over de Cano Negro gaan we teug naar het restaurant en hebben daar een heerlijke Costaricaanse lunch.

Deze lunch bestaat uit gebakken banaan rijst met kip en uiteraard bruine bonen.

Ook staat er een potje met ingelegde groenten op de tafel, het lijkt op zout zure groenten, maar pas op het is nog heter dan Sambal

Na de lunch gaan we weer terug naar La Fortuna.

Onderweg Stoppen we bij een terras waar we iets gaan drinken .

Hier op deze plek zien we heel veel Leguanen die in de bomen zitten en over het terras lopen op zoek naar iets lekkers. klik hier voor de foto,s van de leguanen

De beesten zien er echt prehistorisch uit en ze zijn erg makkelijk te fotograferen en te filmen.

Sommige kun je bijna aanraken.

Na deze stop gaan we weer verder richting La Fortuna,hier in deze stad kunnen we nog wat bootschappen doen en geld uit de muur halen.

Ook nog even gestopt bij een suikerriet fabriek en bij een grote ananasplantage

Bij terugkomst in ons hotel nog even lekker in de Jacuzzi rond gesparteld, en aan de bar nog een cocktail gedronken.

Daarna ons gedouchte en weer aangekleed om met de groep naar een restaurant gegaan waar je volgens Jasper lekkere biefstukken kan eten.

Jasper had gelijk 250 gram steak en lekker mals.

In dit restaurant (zonder muren) hadden we(nacht) zicht op de vulkaan, zodat we de gloed van de berg zouden kunnen zien.

Helaas wilde de Vulkaan niet veel van zijn lava laten zien vanavond.

Na nog een heerlijk dessert zijn we terug gegaan naar ons hotel, het is ondertussen stevig gaan regenen.

Het was weer een mooie dag.

Klik hier voor de foto,s van la Fortuna

klik hier voor de foto,s van Cano Negro

dag 9 Naar Sarapiqui

Dag 9: zondag 25 maart

Naar Sarapiqui

Vandaag is niet zo, n lange reisdag.

Dus kunnen we nog iets ondernemen in de buurt.

Omdat het vannacht (en nu ook nog) regende besloten we om de wandeling naar een grote waterval maar niet te doen, dit omdat het pad erg glibberig zou kunnen zijn.

Omdat het nu nog regent, doen we de bagage deze keer maar niet op maar in de bus, dit betekend wel dat we wat minder zitruimte hebben.

We gaan vanochtend eerst een bezoek brengen aan het nationale park bij de vulkaan Arenal.

klik hier voor de foto,s bij de vulkaan

Als we het park binnenkomen is het al weer gestopt met regenen en we besluiten dan ook om een wandeling te gaan maken naar de restanten van de lavastroom van 1993.

Het is een prachtige wandeling naar de trappen waarmee we op de lava kunnen komen.

Eenmaal op de Lava hebben we een prachtig uitzicht op de vulkaan en op het grote Arenalmeer.

Als we terug gaan richting bus horen we de vulkaan bulderen, en we zien de lavabrokken omlaag stuiteren een indrukwekkend zicht is dat wat een geweld.

We lopen niet het zelfde pad terug maar gaan door een stuk bos waar erg veel bromelia, s aan de bomen hangen (erg mooi).

Als we bij de bus aankomen, zien we dat Marlon de hele bus gepoetst heeft en alle bagage keurig weer bovenop de bus ligt(wat is hij zuinig op zijn bus)

Als iedereen weer bij elkaar is gaan we op pad naar Sarapiqui, we zitten nog maar net en het begint weer stevig door e regenen, we hebben geluk gehad tijdens het bezoek aan het park.

Als we aan het einde van de middag aankomen bij onze lodge in Sarapiqui weten we niet wat we zien, zo, n mooi complex(Salvaverde).

Salvaverde is een prachtige accommodatie met groepen van 4 cabines op palen midden in een weelderig groen, verbonden met overdekte wandelpaden

We maken hier een wandeling door het nevelwoud waar we kikkertjes en hagedissen zien .

Ook zitten er in dit gebied Leguanen en hagedissen.

Als we in het bos lopen komen we er al vlug achter dat we beter eerst even een lange broek en iets met lange mouwen aan hadden kunnen trekken.

Je wordt hier namelijk opgevreten door de muggen die overigens in ieder nevelwoud zitten.

Na gedouchte te hebben gaan we naar het restaurant waar we het diner gebruiken.

Hierna blijven we met een paar man nog wat op het grote terras zitten om iets te drinken en de van de stilte te genieten, het is hier prachtig.

klik hier voor de foto,s van Sarapiqui

dag 10 Sarapiqui

Dag 10: maandag 26 maart

Sarapiqui

We staan vandaag weer vroeg op om 6 uur hebben we een” bird walk”op het terrein van Salvaverde onder leiding van een vogelgids van het complex.

We zien wat Toekans en ook nog wat andere vogels (niet spectaculair).

Na deze vogel spotten gaan we naar het restaurant om te ontbijten, onderweg zien we de Leguanen en de Baselik hagedis op de stenen zitten .

Ook hebben we aan de overkant van ons complex een wandeling gemaakt door het woud.

Het was hier erg glibberig, we hebben er dan ook maar voor gekozen om terug te gaan naar de bijbehorende tuin.

Nadat we ons goed ingesmeerd hadden met deed zijn we nog een keertje door het gebied gegaan om wat gifkikkertjes te spotten, (nu geen last van de muggen) en weer veel kikkertjes

Enkele mensen van de groep zijn na het ontbijt gaan raften, we hebben ze voerbij zien komen toen we op het terras zaten.

Verder hebben we nog wat naar Nederland gemaild in het internetcafé.

S, middags na de lunch wat aan het bijbehorende zwembad gelegen.

Hier zagen we boven in een palmboom een Leguaan stunten, het leek er op dat hij er elk moment uit zou vallen.

Wat later in de middag kwamen we Andrew tegen hem vroeg of we Jan gezien hadden.

Later bleek dat Jan de hele dag(met maar 1/2/ liter water op pad was geweest, aan de overkant waar wij ook gelopen hadden.

Jan was echter verdwaald en heel erg moe toen hij weer terug was, van Frank mag Jan niet meer van de wearf af.

S, avond met de groep gegeten bij de rode kikker, een erg klein restaurantje waar de mensen erg hun best hadden gedaan om voor ons een heerlijke maaltijd op tafel te zetten.

Hierna weer terug naar Salvaverde om ons mandje op te zoeken want morgen gaat de wekker al om 5.00 uur af.

klik hier voor de foto,s van Sarapiqui

dag 11 van Sarapiqui naar Tortuguero

Dag11: dinsdag 27 maart

Van Sarapiqui naar Tortuguero

Vandaag om 6 uur de bagage op het dak en op weg naar het eerstvolgende dorp om daar te ontbijten bij JAWEL Mush Mannie.

Na het ontbijt eerst een stukje over een geasfalteerde weg om vervolgen weer op een onverharde weg tussen de bananenplantages te rijden.

We stoppen bij een verwerkingsstation om te zien hoe de bananen in trossen aankomen, gesorteerd en gewassen worden om vervolgens in dozen op transport gaan (erg zwaar werk)

Rond 10.30 uur komen we aan bij Cano Blanco een rivierdorpje waar we inschepen om naar Tortuguero nationaal park te gaan.

Hier nemen we afscheid van Marlon hij is een paar dagen vrij (dachten wij).

Wij gaan aan boord op een lange boot om de tocht te maken: het is ongeveer 1.1/2 uur varen en als we eenmaal door het ondiepe gedeelte zij gaan we met een rot vaart over het water.

Rond 1 uur komen we aan bij ons Hotel: Jungle Lodge in Tortuguero mooi op tijd om aan te schuiven voor de lunch.

Nadat we onze kamer hebben wordt er eerst gewassen en de tas heringericht.

Vanmiddag blijven we aan deze kant van de rivier en maken een wandeling over het complex.

Er zitten hier van allerlei beesten, vogels, Leguanen, Hagedissen, Brulapen en Spidermonkeys.

S, middags genieten we nog wat op het terras aan de rivier, waar we een mooi uitzicht hebben.

S, avonds gaan we met de boot naar de overkant om aan een typisch Caribisch buffet aan te schuiven.

Jammer dat we niet kunnen kiezen wat er gegeten wordt, Marjo mag namelijk bijna niets hebben van wat er geserveerd wordt.

Na een lange vermoeiende dag gaan we weer terug naar ons hotel om daar in de bar nog iets te drinken.

En morgen weer vroeg op natuurlijk.

Klik hier voor de foto,s

dag 12 Tortuguero

Dag 12: woensdag 28 maart

Tortuguero

We gaan vandaag een boottocht maken over de rivier om dieren te spotten.

Als je dieren wil zien moet je dat dus vroeg doen, vandaar dat we om 5.30 uur al in de boot zitten(dit is vakantie weet je vandaar het vroege tijdstip).

Doordat we zo vroeg zijn zien we ook de zonsopgang in het park, het is mooi weer en we zien vooral veel vogels.

Ook zien we nog wat schildpadden en een leguaan, niet zo spectaculair maar het kan niet allemaal feest zin.

Rond 8,00 uur gaan we aan de overkant in het dorp ontbijten bij een klein leuk restaurantje.

De mensen doen erg hun best om iets lekkers op tafel te zetten, pannenkoekjes, Brood, eieren, en hopen fruit en uiteraard koffie.

Na het ontbijt gaan we een wandeling maken door het bos .

Omdat we met de hele groep gaan kan dit een probleem opleveren bij het begin van het park.

De groep wordt in 2en gesplist en Andrew doet net of hij ook een gids is(hij spreekt vloeiend Spaans), hij gaat echt op in zijn rol.

Als de eerste groep het bos in gaat moeten wij 10 minuten wachten tot ze ver genoeg weg zijn, maar uiteraard wachten ze op ons.

Na het bos komen we op het strand uit waar de groep zich in 2 groepjes splitst, wij kiezen er voor om een wandeling over het strand te maken .

Het strand is erg rustig, ik had me meer vertier op een Caribisch strand verwacht maar er is echt niets te zien dat op recreatie lijkt.

Dan maar weer het dorpje in om weer wat te gaan eten in het eerder genoemde restaurantje, dit keer eten we in de tuin onder de schaduw van een parasol(het is ondertussen al bloedheet).

Na de lunch gaan we met het bootje naar ons complex waar we aan het zwembad gaan liggen en wat rondhangen bij het terras.

Later gaan Ben en ik (Goort) een kajak huren en gaan een eind de rivier op, je ben zo een heel eind weg met zo, n ding

Marjo heeft vanmiddag nogal wat foto, s gemaakt van de brulapen en de Spidermonkeys die hier zitten. Klik hier en hier voor de foto's

S, avond gezamenlijk in het restaurant het diner gebruikt en nog wat gedronken op het terras aan het

Klik hier en hier voor de foto,s van Tortuguero

dag 13 van Tortuguero naar San Gerardo

Dag 13: donderdag 29 maart

Van Tortuguero naar San Gerardo

Vandaag worden we gewekt door de brulapen,als we buiten gaan kijken(om 5.00 uur) zien we dat de apen vlak voor de deur in een boom zitten.

Als we eenmaal afgerekend hebben bij de receptie van ons complex, kunnen we met 2 bootjes richting Cano Blanco.

Als we hier na 1.1/2 uur aankomen is Marlon nog niet aanwezig met zijn bus, maar na 20 minuten komt hij aan en gaat gelijk de bagage op de bus laden(het is inmiddels 35 graden en dat om 8 uur.

Als alles ingepakt is gaan we op weg naar San Gerardo, onderweg doen we uiteraard nog wat tussenstopjes voor de koffie lunch en boodschapjes.

We zijn vandaag vanaf zeeniveau gekomen en gaan naar een hoogte van 3200meter.

Als we vlak bij ons nieuwe hotel zijn gaan we voordat we het dal inrijden nog even naar een koffietentje voor een kop koffie, de temperatuur is hier 12 graden(wat een verschil met vanochtend).

Half in de middag komen we aan bij ons hotel, het is een complex midden in de natuur.

Dit gebied is in 1954 ontdekt door 2 broers die hier te voet heen zijn gegaan, er was hier helemaal niets.

Zij zijn begonnen met het bouwen van 2 cabines waar ze eerst zelf in hebben gebivakkeerd.

Als je dan ziet wat er nu staat is het onvoorstelbaar.

Het is een gebied dat erg in trek is bij de zogenaamde vogelaars (deze mensen lijken zelfs op vogeltjes maar dan wel met grote kijkers en camera, s om hun nek)

We betrekken onze kamer (we hebben een huisje met 3 kamers samen met Gerard en Ineke en Marjo Siefkens) en een huiskamer met openhaard.

Op het terras worden de kolibries gevoerd met suikerwater een erg leuk zicht is dat, al die vogeltjes(en de vogelaars die staan echt op een afstand van 2 meter met een knoert van een kijker en een notitieboekje naar de beestjes te kijken en te noteren).

Als we op ons terras bij ons huisje zitten zien we regelmatig de meest bedreigde vogel voorbij komen, dus dat wordt morgen Quetzal spotten denken we.

S, avond diner in het restaurant en daarna borrelen bij onze eigen openhaard.

Als de haard nog volop brand gaan we naar ons bedje onder enkele warme dekens. Het is hier echt stil zo ver van de bewoonde wereld.

klik hier voor de foto,s

dag 14 San Gerardo

Dag 14: vrijdag 30 maart

San Gerardo

Vandaag hoeven we nergens heen, dus kunnen we uitslapen maar daar komt natuurlijk niets van want we willen toch het een en ander zien.

Onderweg naar het restaurant zien we al 2 Quetzals, maar ze zijn te snel om te fotograferen.

Ook zijn er bij het restaurant al erg veel kolibries te zien, prachtige vogeltjes zijn het.

Het is hier een paradijs voor natuurliefhebbers, wandelaars en vissers, San Gerardo de Dota is een kleine gemeenschap in een dal op 2200 meter hoogte.

Na het ontbijt zijn we van plan om een wandeling naar een waterval te maken, we gaan met een paar man op pad.

Maar voor we hieraan beginnen kijken we eerst nog even naar een Quetzalnest om te kijken of de vogel op zijn nest zit, en jawel het mannetje heeft zijn staart buiten het nest, dus we zien hem wel, maar niet echt mooi.

Rond half 9 beginnen we dan aan de wandeling, het is echt de moeite waard om hier te lopen, al is het op sommige wel erg zwaar, dit komt door de hoogte waar we op zitten.

Na 1,1/2 uur komen we aan bij de waterval, als we na een poosje weer terug gaan komen we de rest van de groep tegen ze gaan ook de zelfde wandeling maken, we vragen ons af of Wil het wel zal halen i.v.m. de zwaarte.

Na de wandeling nog even bij het nest gekeken en het Quetzal vrouwtje gezien.

S, middags nog op het terras gezeten waar in de loop van de middag de andere mensen terug kwamen, ook wil had het gehaald, erg knap Wil.

Later op de dag nog een wandeling gemaakt naar grotere hoogte maar dit was zo zwaar dat we maar terug gegaan zijn waar de kolibries gevoerd worden.

S, avonds met de hele groep het diner gebruikt en nog wat na geborreld.