dag 17 Corcovado

.

Dag 17: maandag 2 april

Corcovado Nationaal park

Vandaag een vrije dag, maar door het gekrijs van de overvliegende Ara, s en het gebeuk van de golven van de stille oceaan toch weer vroeg wakker geworden.

Eerst even tandjes poetsen, scheren en onder een koude straal Douchen(hier ben je echt een eind van de bewoonde wereld vandaan en dus ook van alle gemakken die wij gewend zijn).

Als we na het ontbijt op pad gaan door het nevelwoud is het al weer erg warm aan het worden.

De wandeling door het woud is mooi maar wel zwaar dus besluiten we over het strand te gaan lopen, we hebben de afgelopen dagen al genoeg tussen de bomen gelopen vinden we.

Over het strand is het een komen en gaan van de rood blauwe Ara, s, en ook zweven er boven de golven groepen Pelikanen, deze beesten gaan vlak over het water en bewegen met de golven mee (erg leuk om te zien).

Verder zitten er op het strand heel wat heremiet kreeftjes .

Als je in de buurt van deze beestjes komt kruipen ze snel weer in hun schulp, (alsof wij dan denken dat ze weg zijn.

Ook moeten we op een bepaald moment een stroompje van een rivier oversteken we proberen het eerst zonder schoenen te doen, maar omdat we over veel stenen moet is dat eigenlijk niet te doen.

Toen ik eenmaal aan de overkant was heb ik de mensen die dit ook gedaan hebben nog een poosje gefilmd, erg leuk om dit gestuntel aan te zien.

Aan het einde van de ochtend na de strandwandeling zijn we terug gegaan naar de lodge en hebben ons vermaakt op ons terras en in de hangmatten.

Als je rustig in zo, n hangmat ligt zie je van allerlei beesten over het park lopen kruipen en vliegen.

Zoals Leguanen Hagedissen en ook natuurlijk weer de Ara’s die over komen ook zat er nog een zwarte Havik in de buurt.

Aan het einde van de middag naar het strand gegaan, sommige mensen waagde het om in de zee te gaan.

De zee is hier erg ruw dus is het zwemmen (zelfs het pootje baden)hier erg moeilijk.

Nico kon de golven niet weerstaan en is toch de zee ingegaan, het was mooi om te zien hoe hij regelmatig een speelbal van de golven was.

Tegen 6 uur gaat hier de zon onder aan wat heel aardige foto, s op kan leveren, als je de zon achter het nevelwoud ziet zakken.

S, avonds in het restaurant gegeten en nog met de groep wat na geklets en iets gedronken bij de leestafel (hier brand namelijk nog licht tot 10 uur)

Maar ruim voor 10 uur liggen we alweer op bed te luisteren naar de branding.